Met enige regelmaat vertellen mijn kinderen mij waar ze die nacht over hebben gedroomd. Soms zijn het vervelende dromen, maar meestal gaat het over iets waar ze naar verlangen of iets wat ze intens hebben beleefd. In de nacht verwerken we van alles in ons onderbewustzijn en ieder mens droomt zo’n 2000 dromen per jaar. Vaak kunnen we het ons niet herinneren, maar soms wel.
Bij mij keert al jaren een droom terug van een zomerhuis. Niet te groot en luxe, maar wel comfortabel. Een goed bed, een veranda in de avondzon, een plank vol fijne boeken en een plek om rustig te kunnen schrijven. Ergens vlakbij een strand staat dat houten zomerhuis, met witte vloerdelen geschuurd door het zand. Ik zie mijzelf in dat plaatje in goed gezelschap en anders liever alleen.
Altijd als ik mij in de ochtend deze droom herinner, begint de dag met een glimlach. Hoe fijn dat je bijna tot in detail kunt uittekenen hoe die droomplek eruitziet. Dat alleen al bij de gedachte eraan het geluksgevoel instant wordt aangewakkerd. Hoe anders is dat als je wakker wordt na een droom die een stuk minder prettig is. Wat sta je dan compleet anders op.
Vanochtend werd ik wakker in ‘mijn’ zomerhuis, met de zonnestralen die door de kieren van de gordijnen een patroon op het plafond maakten. Wat was ik graag m’n bed uitgestapt, het strand opgelopen en de dag met een duik in zee begonnen. Een heerlijke gedachte en voor mij de aansporing om weer aan de slag te gaan vandaag: op een dag zit ik in dat zomerhuis!
Ik dacht terug aan een gesprek dat ik een dag ervoor met mijn vriendin voerde. We hadden het over onze bedrijven en hoe we worden opgeslokt door alles wat afleidt om te komen tot nieuwe opdrachten. Allebei een gezin met jonge kinderen en partners die allesbehalve negen tot vijf banen hebben. Altijd liggen er legio logistieke klusjes te wachten die ook moeten. Legitimatie om dit voorrang te geven is snel gevonden, want die opdracht is er toch nog niet.
Het risico van selffulfilling prophecy ligt op de loer. De truc is om het om te draaien. Wat maakt dat níet al dat andere de nadruk krijgt, maar dat de schijnwerper weer vol op je bedrijf komt te staan? Al pratende kwamen we op het belang van het geloof in wat je doet en wat je drijft. In het veel geprezen boek ‘Start with Why’ van Simon Sinek (2009) wordt hier aan de hand van het model van de Golden Circle
uitgebreid aandacht aan besteed.
Het gebeurt maar al te vaak dat we ons richten op het wat
en vervolgens het hoe
en de stap van het waarom
nauwelijks maken of helemaal overslaan. Hoe langer we in gesprek waren, hoe meer ik me realiseerde dat ook ik vooral de nadruk op het wat
en hoe
heb gelegd. Waarom
ik doe wat ik doe, heb ik tot nu toe veel minder expliciet uitgedragen.
Toen de koffie op was, had ik een opdracht voor mijzelf: uitspreken waarom ik doe wat ik doe en waarom die klant met mij in gesprek wil. Dat ik organisatieadvies kan geven is niet uniek en dat ik meer kan dan dat alleen, daar ben ik ook geen uitzondering in. Maar wat maakt dat wat ik doe, ertoe doet? Voor mijzelf én voor anderen? Waarom ben ik Strategic Friend begonnen?
Dat werd vanochtend duidelijk, toen ik uit mijn terugkerende droom ontwaakte. Zodra ik denk aan ‘mijn’ zomerhuis en die plek, dan gaat er wat stromen. Het zomerhuis staat voor onafhankelijkheid, ergens voor durven gaan, het onmogelijke voor mogelijk durven houden en in mijn geval die vaste baan durven opzeggen. Dát denken in kansen pas ik dagelijks toe in mijn bedrijf en bij een opdrachtgever.
Ik ben bevlogen en inspireer en geef de verwondering de ruimte; niets is onmogelijk ook als het soms wel zo lijkt. Ik daag opdrachtgevers uit om buiten de gebaande paden te denken en af en toe ook geschaafde knieën op te lopen. Soms is de pijnlijke vraag nodig om te komen tot een pijnvrije en duurzame oplossing.
Door de dialoog te starten, niet standaardvragen te durven stellen, goed te luisteren en creatieve oplossingen te verzinnen, help ik om nieuwe ideeën vorm te geven. Er ligt een vraag op tafel en ik ga op zoek naar de vraag erachter. Aan de hand van drijfveren doorgronden we het vraagstuk en vinden we een weg.
De ene keer begeleid ik een brainstorm of inspiratiesessie, de volgende keer werk ik mee aan strategische communicatie of help ik om nieuw beleid te ontwikkelen. Ook als het gaat om teamontwikkeling, kan ik een passend traject in gang zetten. Ik bundel mijn expertise met de kracht van de organisatie en zet mijn netwerk gericht in.
Met een brede interesse, een frisse blik en een dosis nieuwsgierigheid, verken ik situaties en organisaties en kom ik tot een snelle analyse van wat er speelt. Ik word enthousiast van niet alledaagse projecten en vraagstukken met maatschappelijke impact.
Strategic Friend maakt dat ik dagelijks bezig ben om mijn droom te leven. De bevlogenheid waarmee ik mijn eigen dromen najaag, neem ik mee tijdens de gesprekken. Het realiseren van ‘mijn’ zomerhuis, staat symbool voor de drijfveer van Strategic Friend: of we vinden een weg of we maken er één.
Wil jij kennismaken met de aanpak van Strategic Friend? Ik drink graag een kop koffie met je. Ik houd van goede espresso’s en jij?